GEZONDHEIDSENCYCLOPEDIE
86 resultaten gevonden
-
Pest (Pestis)
Wat is de pest? De pest is een infectie die wordt veroorzaakt door de bacterie Yersinia pestis. Normaal gesproken komt deze infectie voor bij knaagdieren, zoals ratten en eekhoorns. Ook in het wild levende honden kunnen er mee besmet zijn. De infectie wordt bij deze dieren overgebracht door een beet van vlooien tijdens het bloedzuigen. Besmetting met de pest De mens kan besmet raken als hij door een besmette vlo gebeten wordt. Ook besmetting direct van persoon tot persoon is mogelijk: een patient met longpest kan iemand anders besmetten door hoesten of niezen. Kleine druppeltjes besmet vocht verplaatsen zich dan door de lucht van de ene naar de andere persoon. Symptomen Longpest is een ernstige ziekte. Binnen een paar dagen begint de patiënt schuimend bloederig sputum op te hoesten. De builenpest is de meest voorkomende vorm van de pest. Deze vorm gaat gepaard met hoge koorts en allerlei pijnlijke, etterige ontstekingen in organen en lymfeklieren (de builen), terwijl er ook kleine bloedingen onder de huid te zien zijn. Behandeling De incubatietijd is 1-7 dagen. Iemand die besmet is moet snel antibiotica krijgen, want zonder behandeling is de ziekte vrijwel altijd dodelijk. Er bestaat een vaccin, maar dit moet meerdere keren worden toegediend, heeft vervelende bijwerkingen en geeft slechts een gedeeltelijke bescherming. Bestrijding van insecten met een speciaal pesticide is belangrijk om vlooienbeten te voorkomen. Zo mogelijk moeten ook maatregelen genomen worden om overlast van ratten en muizen te voorkomen. Behandeling is in het begin nog goed mogelijk. Een patiënt met longpest moet geïsoleerd verpleegd worden. Isolatie is niet nodig bij builenpest of de lichtere pestsoort, de pestis minor. Voorzichtigheid met ziek worden na terugkomst uit een (tropisch) land met mindere hygiëne is toch altijd nodig, denk alleen al aan de kans op malaria of een voedselvergiftiging.Lees verder -
Pica
Wat is pica? Pica is een relatief onbekende eetstoornis. Bekende eetstoornissen zijn bijvoorbeeld anorexia nervosa en boulimia nervosa. Anders dan bij deze twee bekende eetstoornissen is er bij pica geen sprake van niet eten of laxeren, maar worden er niet-eetbare dingen gegeten. Je kunt hierbij denken aan bijvoorbeeld: Grond Stenen Haar IJs of sneeuw Schilfers van hout Munten Rauw of onbewerkt voedsel Verf Zeep Gloeilampen Plastic Takken Kleine kinderen hebben vaker de neiging om niet-eetbare dingen te eten. Dit soort experimenten vinden met name plaats tijdens het eerste levensjaar. Tijdens het tweede en derde levensjaar ontdekken kinderen normaal gesproken wat wel en wat niet eetbaar is. Er wordt daarom pas gesproken van pica als je ouder bent dan drie jaar. Als je pica hebt, heb je geen duidelijke afkeer van ‘gewoon’ voedsel, maar breidt je je dieet uit met bijzondere en soms gevaarlijke dingen. Pica kan gevaarlijk zijn en kan leiden tot vergiftiging of verwondingen. Het gedrag is vernoemd naar de Latijnse naam van de ekster. Deze vogel staat erom bekend dat hij vrijwel alles eet.Lees verder -
Piekeren (Piekerstoornis)
Wat is piekeren? Veel mensen piekeren wel eens. Je maakt je dan bijvoorbeeld zorgen over wat er mis kan gaan bij bepaalde beslissingen of handelingen. Nadenken over dit soort zaken is een hulpmiddel om goed met situaties om te kunnen gaan. Echter, vaak kom je met piekeren juist niet tot een oplossing. Je denkt in cirkels en komt niet meer uit je negatieve gedachten. Als de angsten je leven gaan beheersen, kun je een piekerstoornis hebben. Piekerstoornis Een piekerstoornis, ook wel dwangmatig piekeren of gegeneraliseerde angststoornis, is een stoornis waarbij je ongecontroleerde angst hebt voor normale dingen in het leven. Het piekeren begint geleidelijk, maar neemt uiteindelijk je hele dag over. Vaak zijn de angsten irreëel, dat wil zeggen dat iemand zich zorgen maakt over dingen waar hij zich geen zorgen over hoeft te maken. Piekeren kan ook voorkomen bij een obsessief compulsieve stoornis en depressie.Lees verder -
Piep in oor
Wat is een piep in oor? Een piep in je oor is een vervelend verschijnsel dat bij veel aandoeningen kan voorkomen. Bij een piep in je oor hoor je een pieptoon of fluittoon, terwijl er geen bron van geluid is. Anderen horen de piep dus niet. Deze piep kan tijdelijk of chronisch aanwezig zijn. Ook kan de pieptoon verschillen in toonhoogte en in volume. Afhankelijk van deze factoren kan de piep in het oor verschillende effecten op iemand hebben. Zo hebben sommige mensen een redelijk zachte piep in het oor, die overstemd kan worden door omgevingsgeluid. Deze mensen merken alleen dat ze een piep in het oor hebben wanneer het heel stil is. Andere mensen hebben een heel luide piep in het oor, die vaak als zeer hinderlijk wordt ervaren.Lees verder